Οράματα

Οράματα

Χάραξαν τα πουλιά ξανά το ηλιοβασίλεμα
φύτεψα το λουλούδι που ‘κρυψα το όνομά σου
σκέπαζε άμμος της σιωπής τον ήχο των κυμάτων
σβήστηκαν οι επιγραφές στα ρόδινα μαλλιά σου

Χρώματα γέμιζε η αυγή όσο η νυχτιά χανόταν
τα ρούχα μου ξεθώριαζαν στο πέρασμα του χρόνου
& όσο οι σταγόνες της βροχής γλυκά σε νανουρίζαν
οι μελωδίες ταξίδευαν σ' άγια πελάγη εμπρός μου

Και όπως στα φώτα βράδιαζε κάτω στο περιγιάλι
τότε έμαθα να νοσταλγώ βραδιές παλιές που χάνω
πόσες φορές ανάσανα κάτω απ' τις λεύκες πες μου πόσες
όταν το πίστεψα βαθιά πως ουρανούς δεν φτάνω

Έτρεξαν δάκρυα στεγνά στις παρυφές του Οκτώβρη
τα κυπαρίσσια κρύψανε τα πρόσωπα του αγγέλου
πίσω απ' τα όρη τα λευκά ο ήλιος δεν φαινόταν
στης λησμονιάς το χάραγμα τα όνειρα ανατέλλουν

Οραματίζομαι απέραντα ταξίδια μακρινά
πετάγματα σε υψίπεδα  της νιότης ξεχασμένα
μα όλα αγγίζουν τη στεριά & σέρνονται στο χώμα
γιατί στους ώμους κουβαλώ φτερά μαρμαρωμένα

Mps